Jak odmienić imię Ignusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ignusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Ignusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ignusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Ignusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Ignusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ignusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Ignusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Ignusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Ignusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ignusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Ignusia przez przypadki.