Jak odmienić imię Idusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Idusia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Idusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Idusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Idusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Idusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Idusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Idusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Idusi.
W wołaczu (Hej!): Idusiu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Idusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Idusia przez przypadki.