Jak odmienić imię Humbelinunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Humbelinunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Humbelinunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Humbelinunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Humbelinuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Humbelinuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Humbelinunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Humbelinunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Humbelinuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Humbelinuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Humbelinunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Humbelinunia.