Jak odmienić imię Humbelinia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Humbelinia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Humbelinia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Humbelinia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Humbelinii.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Humbelinii.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Humbelinię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Humbelinią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Humbelinii.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Humbelinio!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Humbelinia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Humbelinia przez przypadki.