Jak odmienić imię Hubertusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Hubertusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Hubertusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Hubertusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Hubertusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Hubertusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Hubertusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Hubertusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Hubertusi.
W wołaczu (Hej!): Hubertusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Hubertusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Hubertusia przez przypadki.