Jak odmienić imię Hermionunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Hermionunia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Hermionunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Hermionunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Hermionuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Hermionuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Hermionunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Hermionunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Hermionuni.
W wołaczu (Hej!): Hermionuniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Hermionunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Hermionunia.