Jak odmienić imię Hermenegilunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Hermenegilunia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Hermenegilunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Hermenegilunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Hermenegiluni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Hermenegiluni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Hermenegilunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Hermenegilunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Hermenegiluni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Hermenegiluniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Hermenegilunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Hermenegilunia przez przypadki.