Jak odmienić imię Henrykusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Henrykusia należy do tych imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Henrykusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Henrykusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Henrykusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Henrykusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Henrykusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Henrykusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Henrykusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Henrykusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Henrykusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Henrykusia przez przypadki.