Jak odmienić imię Genunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Genunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Genunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Genunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Genuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Genuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Genunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Genunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Genuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Genuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Genunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Genunia przez przypadki.