Jak odmienić imię Frania w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Frania należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Frania przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Frania - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Frani.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Frani.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Franię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Franią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Frani.
W wołaczu (Hej!): Franiu! Uważaj!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Frania wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Frania przez przypadki.