Jak odmienić imię Franczesusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Franczesusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Franczesusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Franczesusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Franczesusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Franczesusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Franczesusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Franczesusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Franczesusi.
W wołaczu (Hej!): Franczesusiu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Franczesusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Franczesusia.