Jak odmienić imię Franczeskunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Franczeskunia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Franczeskunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Franczeskunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Franczeskuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Franczeskuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Franczeskunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Franczeskunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Franczeskuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Franczeskuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Franczeskunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Franczeskunia przez przypadki.