Jak odmienić imię Fortusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Fortusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Fortusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Fortusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Fortusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Fortusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Fortusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Fortusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Fortusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Fortusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Fortusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Fortusia.