Jak odmienić imię Finolusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Finolusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Finolusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Finolusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Finolusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Finolusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Finolusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Finolusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Finolusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Finolusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Finolusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Finolusia.