Jak odmienić imię Felicytusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Felicytusia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Felicytusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Felicytusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Felicytusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Felicytusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Felicytusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Felicytusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Felicytusi.
W wołaczu (Hej!): Felicytusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Felicytusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Felicytusia przez przypadki.