Jak odmienić imię Ewelincia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ewelincia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Ewelincia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ewelincia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Ewelinci.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Ewelinci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ewelincię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Ewelincią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Ewelinci.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Ewelinciu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ewelincia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Ewelincia przez przypadki.