Jak odmienić imię Euzebusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Euzebusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Euzebusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Euzebusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Euzebusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Euzebusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Euzebusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Euzebusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Euzebusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Euzebusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Euzebusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Euzebusia.