Jak odmienić imię Euzebia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Euzebia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Euzebia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Euzebia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Euzebii.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Euzebii.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Euzebię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Euzebią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Euzebii.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Euzebio!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Euzebia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Euzebia.