Jak odmienić imię Eustazja w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Eustazja należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Eustazja przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Eustazja - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Eustazji.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Eustazji.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Eustazję.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Eustazją.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Eustazji.
W wołaczu (Hej!): Eustazjo! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Eustazja oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Eustazja.