Jak odmienić imię Eunikusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Eunikusia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Eunikusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Eunikusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Eunikusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Eunikusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Eunikusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Eunikusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Eunikusi.
W wołaczu (Hej!): Eunikusiu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Eunikusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Eunikusia przez przypadki.