Jak odmienić imię Eulusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Eulusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Eulusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Eulusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Eulusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Eulusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Eulusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Eulusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Eulusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Eulusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Eulusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Eulusia.