Jak odmienić imię Eugeniusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Eugeniusia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Eugeniusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Eugeniusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Eugeniusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Eugeniusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Eugeniusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Eugeniusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Eugeniusi.
W wołaczu (Hej!): Eugeniusiu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Eugeniusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Eugeniusia przez przypadki.