Jak odmienić imię Eudoksja w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Eudoksja należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Eudoksja przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Eudoksja - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Eudoksji.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Eudoksji.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Eudoksję.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Eudoksją.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Eudoksji.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Eudoksjo!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Eudoksja wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Eudoksja.