Jak odmienić imię Etolia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Etolia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Etolia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Etolia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Etolii.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Etolii.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Etolię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Etolią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Etolii.
W wołaczu (Hej!): Etolio! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Etolia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Etolia przez przypadki.