Jak odmienić imię Esmeralunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Esmeralunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Esmeralunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Esmeralunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Esmeraluni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Esmeraluni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Esmeralunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Esmeralunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Esmeraluni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Esmeraluniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Esmeralunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Esmeralunia przez przypadki.