Jak odmienić imię Erwincia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Erwincia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Erwincia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Erwincia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Erwinci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Erwinci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Erwincię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Erwincią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Erwinci.
W wołaczu (Hej!): Erwinciu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Erwincia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Erwincia.