Jak odmienić imię Ernusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ernusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Ernusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ernusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Ernusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Ernusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ernusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Ernusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Ernusi.
W wołaczu (Hej!): Ernusiu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ernusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Ernusia.