Jak odmienić imię Ermentrunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ermentrunia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Problem z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Ermentrunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ermentrunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Ermentruni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Ermentruni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ermentrunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Ermentrunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Ermentruni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Ermentruniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ermentrunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Ermentrunia przez przypadki.