Jak odmienić imię Ermentrudzia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ermentrudzia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Ermentrudzia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ermentrudzia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Ermentrudzi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Ermentrudzi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Ermentrudzię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Ermentrudzią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Ermentrudzi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Ermentrudziu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ermentrudzia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ermentrudzia.