Jak odmienić imię Ermegardusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ermegardusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Ermegardusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ermegardusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Ermegardusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Ermegardusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ermegardusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Ermegardusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Ermegardusi.
W wołaczu (Hej!): Ermegardusiu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ermegardusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ermegardusia.