Jak odmienić imię Erazmunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Erazmunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Erazmunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Erazmunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Erazmuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Erazmuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Erazmunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Erazmunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Erazmuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Erazmuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Erazmunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Erazmunia.