Jak odmienić imię Epifania w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Epifania należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Epifania przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Epifania - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Epifanii.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Epifanii.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Epifanię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Epifanią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Epifanii.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Epifanio!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Epifania oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Epifania.