Jak odmienić imię Emunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Emunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Emunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Emunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Emuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Emuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Emunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Emunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Emuni.
W wołaczu (Hej!): Emuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Emunia przez przypadki.