Jak odmienić imię Emerencusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Emerencusia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Emerencusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Emerencusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Emerencusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Emerencusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Emerencusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Emerencusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Emerencusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Emerencusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Emerencusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Emerencusia przez przypadki.