Jak odmienić imię Elżbietunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Elżbietunia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Elżbietunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Elżbietunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Elżbietuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Elżbietuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Elżbietunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Elżbietunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Elżbietuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Elżbietuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Elżbietunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Elżbietunia przez przypadki.