Jak odmienić imię Ekspusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ekspusia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Ekspusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ekspusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Ekspusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Ekspusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ekspusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Ekspusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Ekspusi.
W wołaczu (Hej!): Ekspusiu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ekspusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Ekspusia.