Jak odmienić imię Dąbrówunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dąbrówunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Dąbrówunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dąbrówunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Dąbrówuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Dąbrówuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Dąbrówunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Dąbrówunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Dąbrówuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Dąbrówuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dąbrówunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dąbrówunia.