Jak odmienić imię Dąbrówkusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dąbrówkusia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Dąbrówkusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dąbrówkusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Dąbrówkusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Dąbrówkusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dąbrówkusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Dąbrówkusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Dąbrówkusi.
W wołaczu (Hej!): Dąbrówkusiu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dąbrówkusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Dąbrówkusia.