Jak odmienić imię Dąbrówkunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dąbrówkunia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Dąbrówkunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dąbrówkunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Dąbrówkuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Dąbrówkuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Dąbrówkunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Dąbrówkunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Dąbrówkuni.
W wołaczu (Hej!): Dąbrówkuniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dąbrówkunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Dąbrówkunia przez przypadki.