Jak odmienić imię Dąbdusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dąbdusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Dąbdusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dąbdusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Dąbdusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Dąbdusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dąbdusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Dąbdusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Dąbdusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Dąbdusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dąbdusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dąbdusia.