Jak odmienić imię Dziersławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dziersławunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Dziersławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dziersławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Dziersławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Dziersławuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dziersławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Dziersławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Dziersławuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Dziersławuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dziersławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Dziersławunia.