Jak odmienić imię Dziadumiłusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dziadumiłusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Dziadumiłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dziadumiłusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Dziadumiłusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Dziadumiłusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Dziadumiłusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Dziadumiłusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Dziadumiłusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Dziadumiłusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dziadumiłusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Dziadumiłusia.