Jak odmienić imię Dziadumiłunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dziadumiłunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Dziadumiłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dziadumiłunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Dziadumiłuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Dziadumiłuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Dziadumiłunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Dziadumiłunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Dziadumiłuni.
W wołaczu (Hej!): Dziadumiłuniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dziadumiłunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Dziadumiłunia przez przypadki.