Jak odmienić imię Doncia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Doncia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Doncia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Doncia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Donci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Donci.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Doncię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Doncią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Donci.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Donciu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Doncia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Doncia przez przypadki.