Jak odmienić imię Domosławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Domosławunia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Domosławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Domosławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Domosławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Domosławuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Domosławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Domosławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Domosławuni.
W wołaczu (Hej!): Domosławuniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Domosławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Domosławunia.