Jak odmienić imię Domisławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Domisławusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Domisławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Domisławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Domisławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Domisławusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Domisławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Domisławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Domisławusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Domisławusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Domisławusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Domisławusia.