Odmiana.NET

ąćęłńóśźż

Jak odmienić imię Dominikunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?

Imię żeńskie Dominikunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Dominikunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.

PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej

W mianowniku (kto? co?):Dominikunia - (imię żeńskie)

W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Dominikuni.

W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Dominikuni.

W bierniku (kogo? co?): Lubię Dominikunię.

W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Dominikunią na dyskotekę.

W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Dominikuni.

W wołaczu (Hej!): Dominikuniu! Wróć do mnie!

Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dominikunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dominikunia.





Przydatne zasoby» Alfabet Morse'a» Samochody osobowe ogłoszenia motoryzacyjne» Internetowy słownik antonimów języka polskiego» Słownik pojęć i definicji» Humor» Odpowiedzi do krzyżówek» Opiekunowie seniora» Słownik rymów do rzeczowników» Stopniowanie» Internetowy słownik synonimów języka polskiego» Wyliczanki» Zagadki z odpowiedziami do drukowania dla dzieci» Zmiana czasu na czas letni
Pomoc» Regulamin» Kontakt

Internetowy słownik odmiany wyrazów języka polskiego przez przypadki online Odmiana.NET © LocaHost