Jak odmienić imię Domicunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Domicunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Domicunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Domicunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Domicuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Domicuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Domicunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Domicunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Domicuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Domicuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Domicunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Domicunia.