Jak odmienić imię Domasławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Domasławunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Domasławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Domasławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Domasławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Domasławuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Domasławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Domasławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Domasławuni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Domasławuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Domasławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Domasławunia przez przypadki.