Jak odmienić imię Dobrosławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Dobrosławunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Dobrosławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Dobrosławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Dobrosławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Dobrosławuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Dobrosławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Dobrosławunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Dobrosławuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Dobrosławuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dobrosławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Dobrosławunia przez przypadki.